Büyük Birlik Partisi (BBP) Genel Başkanı Mustafa Destici’nin kızı, TBMM’de bir pozisyona atandıktan sonra kamuoyunda büyük bir tartışma başlamıştı. Destici’nin bu atamaya ilişkin yaptığı açıklamalar ve savunmalar da tartışmaları daha da alevlendirmişti. Konuyla ilgili olarak Destici bir canlı yayına katılarak, kızının atamasının meşru olduğunu ve diğer partililerin de benzer işe alımlar yaptığını savundu. Bu savunmasıyla birlikte Destici, atamaların genel bir uygulama olduğunu ve kendisinin de bu konuda suçlanamayacağını dile getirdi.
Destici’nin “Herkes yapıyor” şeklindeki savunması ise toplumda farklı tepkilere yol açtı. Birçok kişi, siyasette liyakat ve adalet ilkesine önem verilmesi gerektiğini ve ayrıcalıklı atamaların kabul edilemez olduğunu düşünüyordu. Özellikle de siyasi partiler arasında adaletli bir işe alım politikasının olması gerektiği vurgulanıyordu. Destici’nin savunmasının konuyu kapatmaya yönelik olduğu ancak toplumda uzun süreli bir etki bırakacağı düşünülüyordu.
Genel Başkan Destici’nin kızının TBMM’de işe alınması, siyasette sıklıkla görülen bir uygulama olsa da, toplumda genel bir rahatsızlık yaratmıştı. Bu durum, siyasetteki torpil ve ayrıcalıklı yaklaşımlar konusunda da genel bir endişeyi tetiklemişti. Özellikle de siyasetin toplum için hizmet etmesi, liyakate dayalı olması gerektiği vurgulanarak, bu uygulamaların kabul edilemez olduğu dile getiriliyordu.
Destici’nin kızının işe alınması konusundaki savunması, siyasetin genelinde de şeffaflık ve hesap verebilirlik konularını tekrar gündeme getirmişti. Siyasi partilerin işe alımlarında şeffaf bir sürecin olması gerektiği ve bu konuda hesap verilebilir olmaları gerektiği konusundaki talepler artmıştı. Kamuoyundan gelen tepkiler üzerine, siyasetteki atamalarda daha adil bir yol izlenmesi gerektiği yönünde de birçok öneri sunulmuştu.
Sonuç olarak, Mustafa Destici’nin kızının TBMM’de işe alınması konusu, siyasetteki atama ve işe alım süreçlerine dair genel bir tartışmayı başlatmıştı. Destici’nin savunması, toplumda farklı yankılar uyandırmış ve siyasetteki ayrıcalıklı yaklaşımlar konusunda geniş bir eleştiriye neden olmuştu. Bu durum, siyasette liyakat ve adalet ilkesinin öneminin bir kez daha vurgulanmasına yol açmış ve siyasetin toplumsal beklentilere daha fazla uyum sağlaması gerektiği konusunda yeni tartışmaları da beraberinde getirmişti.
