Belce ÖRÜ
Türkiye, uluslararası ekonomik göstergelere bakıldığında, zorlu bir dönemden geçtiği net bir şekilde ortadadır. 2024 itibarıyla Türkiye’de yıllık enflasyon oranı %47.09 olarak kaydedilirken, aylık net asgari ücret de 464.41 Euro seviyesine ulaşmıştır. Bu durum, Türkiye’yi dünya genelinde ekonomik şartların en zor olduğu ülkelerden biri haline getirmektedir. Öte yandan, G8 ülkeleri arasında yer alan Kanada, Fransa, Almanya, İtalya, Japonya, Rusya, İngiltere ve Amerika gibi ülkelerde yıllık enflasyon oranları tek haneli rakamlarda, %3’ün altında seyretmektedir. Örneğin, Rusya’da 2023 yılının kasım ayında enflasyon oranı %8.5 olarak belirlenmiştir. Diğer taraftan, Çin’de enflasyon %0.2, Brezilya’da %4.87, Suudi Arabistan’da %1.9, Hindistan’da %6.21, Meksika’da %4.55 ve Güney Afrika’da %2.9 seviyelerinde gerçekleşmiştir. Özellikle krizle boğuşan Arjantin’de ise enflasyon oranı korkutucu bir şekilde %193’e ulaşmıştır.
Asgari Ücret Arasındaki Uçurum
Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu Araştırma Merkezi’nin (DİSK-AR) yaptığı ‘2024 Asgari Ücret’ raporuna göre, Avrupa Birliği ülkeleri arasında en yüksek brüt asgari ücret Lüksemburg’a aittir ve aylık 2.570 Euro’dur. Diğer AB ülkeleri arasında asgari ücretler sırasıyla İrlanda’da 2.146 Euro, Hollanda’da 2.134 Euro, Belçika’da 2.070 Euro, Almanya’da 2.054 Euro ve Fransa’da 1.776 Euro olarak sıralanmaktadır. İspanya’da bu rakam 1.323 Euro, Slovenya’da 1.253 Euro, ABD’de 1.173 Euro, Polonya’da 997 Euro, Yunanistan’da 968 Euro, Portekiz’de ise 956 Euro seviyesindedir. Türkiye’deki asgari ücret, Avrupa Birliği’nin güney ülkeleri ve Doğu Avrupa ülkeleri ile karşılaştırıldığında son derece düşüktür. Örneğin, Rusya’da aylık asgari ücret 269.45 Euro, Moldova’da 260.55 Euro, Bulgaristan’da 477.04 Euro, savaştaki Ukrayna’da ise 184.52 Euro’dur. Türkiye’nin brüt asgari ücreti Euro cinsinden 544.55 Euro seviyesindedir ve bu rakam, Avrupa’nın birçok ülkesinin oldukça gerisindedir.
Bir Neslin Hayalleri Suya Düştü
Türkiye’nin içinde bulunduğu enflasyonist ortam, ülkedeki gelir dağılımındaki uçurumun daha da büyümesine sebep olmuştur. Gençlerin geleceğe güvenle bakabilme umutları azalırken, konut sahibi olma oranları da düşüş göstermektedir. Türkiye İstatistik Kurumu verilerine göre, en yüksek eşdeğer hanehalkı gelirine sahip olan %20’lik grubun, toplam gelirden aldığı pay %48.7’ye çıkmıştır. Bununla birlikte, en düşük gelire sahip %20’lik grubun aldığı pay ise yalnızca %6.1 seviyesinde kalmıştır. Son on yıl içinde Türkiye’deki ev sahipliği oranı %61.1’den %56.2’ye gerilerken, kirada oturanların oranı ise %20.9’dan %27.8’e yükselmiştir. Bu veriler, toplumsal eşitsizliklerin giderek arttığını ve genç neslin gelecek hayallerinin belirsizlikle dolduğunu göstermektedir.
