Kasım 2023’te gerçekleştirilen 38. CHP Olağan Kurultayı’nda, Özgür Özel ve Ekrem İmamoğlu işbirliği sonucunda, Kemal Kılıçdaroğlu 13 yıllık genel başkanlık görevini kaybederek koltuğu Özgür Özel’e devretti. Bu tarihten itibaren, yeni Genel Başkan Özgür Özel, liderlik rolünü üstlenme konusunda zorlanırken, eski Genel Başkan Kılıçdaroğlu da yeni ofisine tam anlamıyla alışamamış görünüyor.
Aynı zamanda, 31 Mart 2024’te yapılacak olan ve CHP’nin birinci parti olarak çıktığı yerel seçimlerin ardından, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu ile Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Mansur Yavaş, 2028 Cumhurbaşkanlığı seçimi için planlar yapmaya hızla başladılar. Bu durum, partinin içindeki rekabeti daha da artırarak, aralarındaki ilişkilerin karmaşık bir düzlemde gelişmesine sebep oldu.
Çarpıcı bir durum söz konusu; CHP içerisindeki dört önemli siyasi aktör arasında bir denklem oluştu ve bu durum, partinin liderliğinin kim tarafından yapıldığı konusunda belirsizlik yarattı. Açık ve net olan bir gerçek var: CHP ciddi bir liderlik sorunu yaşıyor.
Başlangıçta belirtmek gerekir ki, elbette CHP’nin kurultayda delegeler tarafından seçilmiş bir genel başkanı var. Ancak, bir partinin genel başkanı olmakla lider olmak aynı şey değildir. Genel başkanlık koltuğuna oturmak, birine verilen destek ve yapılan koalisyonlarla mümkün olabilir; fakat gerçek liderliği yansıtmayabilir. Bu konuda yaşananlar, CHP’nin mevcut durumunu daha iyi anlamamıza yardımcı oluyor.
CHP’de şu an, seçilmiş genel başkan Özgür Özel bulunmakta. Ancak, görünüşe göre Kılıçdaroğlu’nun parti içerisindeki etkisi hala devam etmekte. Özgür Özel’in alkışlı destekle başladığı liderlik yolculuğunda, toplantılarda partinin gelecek vizyonunu net bir şekilde ortaya koyamadığı görülüyor. İmamoğlu ise, “Parti benim, ben liderim. 2028 Cumhurbaşkanlığı seçiminde adayım” tavrını sergilemekte.
Mansur Yavaş ise, “En yüksek oyu ben aldım, beni yok saymayın” mesajını vermekte. CHP bu karmaşık rekabetle meşgul olduğu için, halkın gündemi ne yazık ki bu kişiler arasında kaybolmakta. Türkiye’nin ve dünyadaki gelişmeler, parti içindeki hesaplardan dolayı göz ardı ediliyor.
Bu siyasi aktörlerin asıl derdi, Türkiye veya geleceği değil; CHP markasının kimin elinde olacağı konusundaki rekabet. Partinin geleceği için yapılan bu mücadelede, kimin hangi pazarlıkları yaptığı, kimin kimden faydalandığı oldukça belirgin bir şekilde ortaya çıkmakta.
Yaklaşık bir yıl geçmesine rağmen, Elected Genel Başkan Özgür Özel, partide etkinliğini artırma adına gerekli adımları atamamış görünmekte. Her aldığı karar, partisi ve destekçileri tarafından sorgulanmakta ve eleştirilmekte. Örneğin, “normalleşme” adımı, hemen kaygılarla karşılanmış durumda.
Son genel seçimlerde “Cumhurbaşkanı yardımcısı adayı” olan belediye başkanlarının baskısından dolayı kendini rahat hissedemeyen Özgür Özel’in durumu, belirsizliğini korumakta. Böyle bir ortamda gerçek bir liderlik nasıl sağlanabilir ki? Genel başkanlık makamında oturan birinin otoritesi, kendi örgütü tarafından sorgulanırken, partinin geleceğinden nasıl bahsedilebilir?
Özetle, CHP’deki liderlik sorunları, partinin siyasi geleceğini de tehdit etmekte. CHP’lilerin sözüne bakacak olursak, “CHP’yi yönetmek, Türkiye’yi yönetmekten daha zor” ifadesi, durumun ciddiyetine dair bir örnek sunmakta. Bugün, bu karmaşık durum karşısında
