Türkiye, tek parti hâkimiyetinden çıkarak demokratik hayata ilk adımını 14 Mayıs 1950’de yapılan 9. dönem milletvekili seçimleriyle attı. Bu seçimler, “Gizli oy, açık tasnif” yöntemiyle gerçekleşti ve Türkiye tarihindeki ilk demokratik seçim olarak kabul edildi. Seçimlere ‘Yeter! Söz Milletindir’ sloganıyla giren Demokrat Parti, oyların yüzde 55’ini alarak TBMM’deki sandalye sayısının yaklaşık yüzde 85’ini elde etti. Bu sonuçlar, Cumhuriyet Halk Partisi’nin 27 yıllık iktidarına son veren bir dönemin başlangıcını işaret etti ve seçimler halkın arzusuna uyularak “sükûnetle” el değişmesiyle “beyaz ihtilal” olarak da adlandırıldı.
Seçimde Cumhurbaşkanı olarak Celal Bayar, Başbakan olarak ise Adnan Menderes seçildi. DP iktidarı, ilk icraat olarak Türkiye’de 18 yıldır Türkçe okunan ezanın tekrar Arapça olarak okunmasını sağladı. Bu kararın ardından Bursa‘da bir camide ikindi ezanı 7 kez Arapça okundu.
DP iktidarı döneminde Türkiye’de önemli altyapı ve ekonomik projeler hayata geçirildi. Yıllık büyüme oranı %7.8 olarak gerçekleşirken, 11 liman, 5 havalimanı, 8 sulama barajı, 5 termik santral, 18 HES’li baraj, enerji nakil hatları, petrol rafinerileri, çimento fabrikaları, hububat siloları, fabrikalar, asfalt ve köy yolları yapıldı. İhracat ve ithalat rakamlarında da belirgin bir artış yaşandı.
Tarihçi yazar Süleyman Kocabaş, DP’nin zaferinde en önemli faktörün CHP iktidarına karşı birikmiş hoşnutsuzluk olduğunu belirtti. Türkiye’de siyasi iktidarın seçim yoluyla ve şiddete başvurmadan değiştiği bu dönem önemli bir dönüm noktası olarak kabul edildi.
14 Mayıs 1950, Türkiye için demokrasinin doğum tarihi olarak kabul edilir. DP iktidarı ile birlikte Türkiye’de iktisadi kalkınmada büyük adımlar atıldı. Bu dönemde milli irade, köylü ve şehirli kesimlerin bir arada hareket ettiği, Türkiye siyasetine yön veren bir durum olarak öne çıktı. Bugün de bu tarihi yürüyüşün Türkiye siyasetine önemli katkılar sağladığı vurgulanmaktadır.
