“`html
Türkiye’de en çok tartışılan kurumların başında gelen Diyanet İşleri Başkanlığı, geleneklerini sürdürmeye devam ediyor. Özellikle Cuma hutbelerinde Mustafa Kemal Atatürk’e yer vermemesi ile eleştirilen Diyanet, 2025 yılı Diyanet Takvimi’nin 23 Nisan sayfasında da Atatürk’ün ismini anmamıştır. Bu sayfada, peygamberimizin çocuk sevgisi ile ilgili bir yazı yer aldı. Diyanet, son 15 yıldır düzenlediği hutbelerde Atatürk’ü anmamak üzerine bir tutum sergilemektedir. Bu bağlamda, Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş’ın görevde olduğu süre boyunca, hutbelerde Atatürk’ün ismi yer almamıştır. Önceki Diyanet İşleri Başkanı olan Ali Bardakoğlu döneminde, 2010 yılında Atatürk ismine yer verilmişti.
Diyanet’in 2025 yılı takviminde de benzer bir durum gözlemlenmiştir. 23 Nisan tarihinde ‘Hz. Peygamber ve Çocuklar’ başlığıyla bir yazı kaleme alınmış; ancak bu yazıda Atatürk ile ilgili herhangi bir ifade yer almadığı dikkat çekmiştir. Bu tutum, Diyanet’in Atatürk’e karşı olan tavrını yeniden gündeme getirmiştir ve toplumda tartışmalara sebep olmuştur.
Uzun bir süredir eleştirilen Diyanet İşleri Başkanlığı’nın bu tutumu, kamuoyunda farklı yorumlara yol açmaktadır. Bazı kesimler, Diyanet’in bu davranışını laikliğe ve Cumhuriyet değerlerine ters bulmakta, bunun yanı sıra toplumsal hafızada önemli bir yere sahip olan Atatürk’ün unutulmasını ve anılmamasını anlamakta zorlanmaktadırlar. Diğer yandan, Diyanet’in bu tutumu dinî bir kurum olarak kendi çizgisini korumak amacıyla yürüttüğü bir politika olarak değerlendirilebilir. Ancak bu durum, Atatürk gibi bir liderin mirasını görmezden gelmenin ötesinde, toplumsal barışı ve birliği zedeleyici bir etki yaratmaktadır.
Bu konunun bir diğer boyutu ise, din ve devlet işlerinin ne ölçüde birbirinden ayrılması gerektiği meselesidir. Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu olan Atatürk, dinin siyasal alanla olan ilişkisini sorgulamış ve bu alandaki reformları gerçekleştirmiştir. Diyanet İşleri Başkanlığı’nın, 15 yıllık bir süredir Atatürk’ü anmaması, bu reformların tam tersi bir tutum olarak nitelendirilebilir. Bu da, kurumun toplumsal normlarla olan ilişkisini sorgulatmaktadır.
Diyanet’in uyguladığı bu politikaların yanı sıra, insanlar arasında farklı görüşlerin ve anlayışların bulunduğu da göz ardı edilmemelidir. Atatürk, Türkiye Cumhuriyeti’nde birçok insan için bir sembol; onun anılmaması, bazı kesimlerce doğrudan bir reddediş olarak değerlendirilmektedir. Bu da, dini alanda bir otorite olan Diyanet’in halk üzerindeki etkisini sorgulatmaktadır. Atatürk’ün bıraktığı miras ve değerler, toplumda hala büyük bir öneme sahipken, Diyanet’in bu tutumu, halkın dini kuruma olan güvenini zedeleyebilir.
Sonuç olarak, Diyanet İşleri Başkanlığı’nın 2025 yılı takvimindeki uygulamalar ve Cuma hutbelerindeki Atatürk’e yer vermemesi, Türkiye’deki din ve devlet ilişkileri üzerine yeniden düşünmeyi teşvik eden bir tartışma yaratmaktadır. Toplumun her kesiminde farklı görüşlerin öne çıktığı bu mesele, laiklik ve inanç özgürlüğü ile ilgili derinlemesine bir inceleme gereksa, aynı zamanda Atatürk’ün mirası üzerinde de düşünmemizi sağlamaktadır.
“`
