Bir trafik kazasında yaşanan trajik olay, davanın seyrini etkileyen önemli unsurların başında yer alıyor. Olayın gerçekleştiği noktada, belirlenen hız sınırının 30 kilometre/saat olduğunu vurgulayan mağdurun babası, Sarıkaya, “Sanık hız sınırı üzerinde seyrettiği için kızım vefat etmiştir. Sanık ehliyetsizdir. Yazılı sınavı geçmiş olması, savunma değildir.” ifadesiyle sanığın sorumluluğunu açık bir dille dile getirmiştir.
Adaletin yerini bulmasını isteyen Sarıkaya, bu sözleriyle sadece kendi acısını değil, genel olarak toplumun bu tür durumlarla karşılaştığında ne gibi sonuçlar doğurduğunu da gözler önüne serdi. Hız sınırının aşılması, kaza anında yalnızca maddi hasar değil, aynı zamanda can kaybına yol açtığı için dikkat edilmesi gereken en önemli kurallardan biridir. Bu önemli kuralın ihlal edilmesi, söz konusu kazada hayatını kaybeden kişinin hayatına mal olmuştur.
Dava sürecinde, tanıkları dinleyen mahkeme hakimi, olayla ilgili daha kapsamlı bir değerlendirme yapabilmek için Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi’nden bir rapor talep etti. Bu rapor, kaza anındaki hız ve diğer koşulları objektif bir şekilde inceleyecek ve mahkemeye bir zemin sağlayacaktır. Mahkemenin talebi, olayın gerçekliğinin daha iyi anlaşılabilmesi adına önemli bir adım olarak kabul edilmiştir.
Bununla birlikte, mahkeme tarafından “konutu terk etmeme” şartıyla sanığın tahliyesine karar verilmesi oldukça tartışmalı bir durum olarak ortaya çıkmıştır. Sanığın, ehliyetsiz bir şekilde kaza yapmasının ağır sonuçları olduğu göz önünde bulundurulduğunda, bu tahliye kararı mağdurun ailesinde büyük bir hayal kırıklığı yaratmıştır. Duruşmanın ardından, Sarıkaya’nın yakınları, adliye önünde toplanarak tahliye kararına karşı seslerini yükseltmişlerdir. Toplanan kalabalık, adaletin yerini bulmasını ve sanığın bir an önce cezasını çekmesini talep etmiştir.
Tahliye kararının ardından oluşan protesto, adalet sisteminin eksikliklerine ve toplumsal adalet arayışının ne denli önemli olduğuna dair bir gösterge olmaktadır. Bu tür olaylar, toplumda infial yaratmakta ve insanların güvenlikleri için gerekli önlemlerin alınması gerektiğini hatırlatmaktadır. Her bireyin kendi hayatı ve sevdiklerinin hayatı üstünde hassasiyetle durulması gerektiği bu tür trajik olaylarla daha da belirgin hale gelmektedir.
Sonuç olarak, Sarıkaya ailesi, kaybettikleri evlatlarının acısını içlerinde taşırken, aynı zamanda adaletin tecelli etmesi için mücadele etmeye devam edecektir. Trafik kazaları gibi can almakta ve yaralamakta olan olaylar, yalnızca kaza anında yaşananları değil, sonrasındaki adalet mücadelesini de içinde barındırmaktadır. Bu tür acılar, sadece bireysel değil, toplumsal bir sorun olarak ele alınmalı ve herkes bu konuda üzerine düşeni yerine getirmelidir.
