Emekli olan inşaat işçisi İsmail Yılmaz, 11 yıl önce şehir merkezinden ayrılarak eşi Ayşe Yılmaz ile birlikte ulaşımı 35 km uzaklıkta olan Çamköy’e taşındı. Burada teyzesinden miras kalan 10 dönümlük taşlık araziyi değerlendirmeye karar veren İsmail Yılmaz, araziyi bahçeye çevirmek için kolları sıvadı. Şehir hayatının karmaşasından ve yorgunluğundan bıkan İsmail Yılmaz, bu kararı verirken şunları söyledi:
“Şehirde yaşamak artık bana ağır geldi. Bu taşlık arazi birçok kişiye boş gelmiş olabilir ama benim için bir yaşam alanına dönüşeceğine inanıyordum. Emeklilik sonrasında buraya yerleştim ve kendi ellerimle 1500 ağaç diktim. Zamanla bu arazi yeşillendi ve hatta komşularımız bile bu alanı örnek alıp kendi bahçelerine dönüştürdüler.”
Bahçede yetiştirdiği ürünlerle hem kendi ihtiyaçlarını karşılayan hem de satış yaparak gelir elde eden İsmail Yılmaz, “Burada emek, çaba ve sabır önemli. Ağaçlardan elde ettiğimiz meyvelerle kendi ihtiyaçlarımızı karşılıyoruz. Artan ürünleri ise pazarlayarak gelir elde ediyoruz. Bahçede fasulye, nohut gibi ürünler de yetiştiriyoruz ve sağlıklı bir şekilde tüketiyoruz” dedi.
Eşi Ayşe Yılmaz ise İsmail’in mutluluğunu görmekten mutlu olduğunu belirterek, “Köyde yaşamak gerçekten farklı bir deneyim. Doğal ve organik ürünlerle beslenmek, ruhen ve bedenen daha sağlıklı olmamıza yardımcı oluyor. Şehirde her şeyin para ile alındığı bir ortamda yaşamak yerine, köyde kendi ürettiğimiz ürünlerle hayatımızı sürdürmek daha anlamlı geliyor. Emeklilikte köy hayatı gerçekten bize çok iyi geldi” şeklinde konuştu.
