Köprüdeki atölyesinde 12 yıldır ebru sanatı icra edip ders veren Irgandı Çarşılı Köprü Yönetim Kurulu Başkanı Mutlu Çatalkaya, köprünün üzerinde 17 zanaatkarın atölyesinin yer aldığını belirtti. Bu ifade, köprünün sadece bir geçit olmanın ötesinde, sanatsal bir merkez olarak işlev gördüğünü de ortaya koymaktadır. Ebru sanatı, Türkiye’nin geleneksel sanat olgularından biri olup, su yüzeyine yapılan geleneksel bir teknikle kağıtlara benzersiz desenler kazandırma sanatıdır. Zanaatkarların bu alandaki faaliyetleri, köprünün tarihine ve kültürel katmanlarına bağlı bir şekilde günümüzde de devam etmektedir.
İPEK YOLU ÜZERİNDE YER ALAN TARİHİ BİR YAPI
Irgandı Köprüsü, tarihi bir yapı olmasının yanı sıra, İpek Yolu üzerinde yer aldığı için de büyük bir öneme sahiptir. Mutlu Çatalkaya, köprünün tarihte birçok doğal felaket ve işgal dönemine tanıklık ettiğini dile getirerek, köprünün taşıdığı kültürel ve tarihi mirasa dikkat çekti. Çatalkaya, “Irgandı Çarşılı Köprüsü, birçok doğal afet, deprem ve sel gibi felaketler yaşamıştır. İşgal kuvvetleri Bursa’yı terk ederken, köprüyü yakıp yıkmışlardır.” ifadelerini kullanarak, köprünün tarihsel sürecine dair bilgi aktardı. Bu durum, köprünün çevresindeki olayların ve hayatın ne denli dinamik olduğunu gözler önüne sermektedir.
Köprünün misyonu sadece taşımacılık değil, aynı zamanda kültürel bir kimlik oluşturmak ve yaşatmak üzerine kuruludur. 1924 yılından 2004 yılına kadar yalnızca köprü olarak kullanılmış olan Irgandı Köprüsü, zamanla günlük yaşamın bir parçası haline gelmiştir. Ancak, ne yazık ki birçok Bursalı, bu tarihi köprüyü hâlâ yeterince tanımıyor. Çatalkaya, köprünün ve etrafındaki zanaat kültürünün tanıtılmasının önemine vurgu yaparak, bu konuda daha fazla farkındalık yaratılması gerektiğini dile getirdi.
Bursa’nın yerel halkı için Irgandı Köprüsü, geçmiş ile bugün arasında bir bağ kurmakta ve tarihi bir derinlik kazandırmaktadır. Zanaatkarlar, köprü sayesinde köklü geleneklerini sürdürebilmekte ve yeni nesillere aktarabilmektedir. Ebru sanatı gibi geleneksel sanatlardan yararlanarak, hem köprünün hem de şehrin kültürel kimliğine katkıda bulunmaktadırlar. Bu durum, bölgenin turizmine de olumlu bir etki sağlamakta, aynı zamanda yerel halkın ekonomi üzerindeki etkisini artırmaktadır.
Sonuç olarak, Irgandı Köprüsü sadece bir yapı olmaktan öte, içindeki zanaatkarların sanatıyla geçmişin izlerini taşıyan ve geleceğe umutla bakan bir kültürel simge haline gelmiştir. Bu açıdan, köprünün tarihî ve kültürel değerlerinin korunması, yaşatılması ve tanıtılması gerekmektedir. Mutlu Çatalkaya ve zanaatkarlar, bu çabaların öncüsü olarak, köprünün yeniden keşfedilmesi ve Bursa’nın tarihindeki yerinin yeniden inşa edilmesi için gayret göstermektedirler.
