Kastamonu Üniversitesi Rektörü Ahmet Hamdi Topal, tasarruf tedbirleri kapsamında 11 milyon 171 bin TL’lik bir giriş kapısı ihalesi düzenledi. Bu olay, milyonlarca üniversite öğrencisinin zor koşullarda eğitim almak zorunda kalması ve bazılarının eğitimlerini yarıda bırakması karşısında tepki çekti. Üniversitenin Kuzeykent Kampüsüne yapılacak olan gösterişli kapının tamamlanması 75 gün sürecek.
Ahmet Hamdi Topal, Kastamonu Üniversitesi rektörlüğüne atanmadan önce Sağlık Bakanı Fahrettin Koca ve AKP Kastamonu milletvekili Metin Çelik’i ziyaret etmişti. Ayrıca TÜGVA’ya da bir ziyaret gerçekleştiren Topal, siyasi çevrelerle sıkı ilişkiler içinde olduğu biliniyor. Kendisiyle birlikte AKP Kastamonu Gençlik Kolları Başkanı İbrahim Sayıkoğlu, AKP’li vekil Radiye Sezer Katırcıoğlu ve AKP Kastamonu Kadın Kolları İl Başkanlığı da ziyaretlerde bulunmuştu.
Bu olay, üniversitelerdeki harcamaların nasıl yapıldığı ve öğrencilerin eğitim koşullarının ne durumda olduğu konusunda tartışmalara yol açtı. Üniversitenin tasarruf tedbirleri genelgesine rağmen bu kadar yüksek bir maliyetle giriş kapısı yapılmasının gerekli olup olmadığı konusunda eleştiriler yapıldı. Milyonlarca öğrenci çalışarak eğitimlerini sürdürürken, üniversite yönetiminin bu tür lüks harcamalara gitmesi kamuoyunda tepkilere neden oldu.
Kapının 25 Haziran 2024’te tamamlanması planlanıyor ancak bu süreç içinde üniversitenin diğer ihtiyaçları ve öğrencilerin karşılanamayan gereksinimleri de dikkate alınmalıdır. Eğitim hayatları zor koşullarda devam eden öğrenciler için yapılan harcamaların, öncelikli olarak eğitim kalitesini yükseltmeye yönelik olması beklenirken, gösterişli kapı gibi projelerin öncelik sırasında yer alması eleştirilere neden olmaktadır.
Sonuç olarak, Ahmet Hamdi Topal’ın Kastamonu Üniversitesi’ne yaptırmayı planladığı 11 milyon 171 bin TL’lik gösterişli giriş kapısı ihalesi, üniversite yönetiminin harcama politikaları ve öğrenci gereksinimlerinin nasıl karşılandığı konularında geniş çaplı bir tartışma başlattı. Bu tür lüks ve gösterişli projelerin, öğrenci ihtiyaçlarına cevap vermek yerine gündeme alınması, eğitim ve harcama politikalarının gözden geçirilmesi gerektiğini ortaya koymaktadır.
