Devşirme, Osmanlı İmparatorluğu’nun erken dönemlerine ait bir mezar taşıdır. Bu tür mezar taşları, özellikle 1960’lı yıllarda gerçekleştirilen genel bir onarım sürecinin bir parçası olarak yapılan restorasyon çalışmalarında yer almıştır. O dönemlerde, yapının bakım ve onarımını üstlenen profesyonel restoratörler ve uzmanlar bulunmadığı için, bu işlerin başındaki müteahhitler, işçilerin buldukları malzemeleri kullanarak restorasyon projelerini tamamlamaya çalışmışlardır.
Devşirme malzemelerin kullanımı ise, çok eski tarihlerden itibaren yaygın hale gelmiştir. Bu, sadece estetik bir kaygıdan değil, aynı zamanda pratik nedenlerden kaynaklanmaktadır. Yüzyıllar boyunca, çeşitli yapılar ve eserler için farklı malzemelerin bir araya getirilmesi ve entegrasyonu, mevcut kaynakların daha verimli bir şekilde değerlendirilmesini sağlamıştır. Osmanlı sanatında devşirme malzeme kullanımı, bu dönemin özelliklerini yansıtan önemli bir boyut olmuştur.
Bu bağlamda, devşirme malzemelerin kullanımı, sadece geçmişe yönelik bir restorasyon çalışması değil, aynı zamanda dönemin mimari anlayışını ve yapı tekniklerini de gözler önüne sermektedir. Mimarların ve sanatçıların, çeşitli dönemlerden gelen unsurları bir araya getirerek ortaya koyduğu eserler, bu tür uygulamaların bir sonucudur. Özellikle modern restorasyon tekniklerinin öncülleri olarak kabul edilen bu uygulamalar, günümüzde de tartışılmaya devam etmektedir.
Sonuç olarak, devşirme malzeme kullanımı, Osmanlı mirasının önemli bir parçası olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu durum, geçmişin mimari zenginliklerinin ve estetik anlayışının günümüze taşınmasında önemli bir rol oynamaktadır. Öte yandan, tarihi eserlerin korunması ve restorasyonu konusunda daha fazla uzmanlık ve bilinçlenme gerekliliği, gelecekte bu tür çalışmalara yön verecek faktörlerin başında gelmektedir.
