Son 3 yılda Türkiye’deki nüfus yapısında çocuk ve genç nüfus oranlarının azaldığı, yaşlı nüfusun ise arttığı görülmektedir. 2021 yılında nüfusun %26,9’u çocuklardan oluşurken, yaşlı nüfusun oranı %9,7 idi. 2022’de çocuk nüfusun oranı %26,5’e gerilerken yaşlı nüfusun oranı %9,9’a yükseldi. 2023’te ise çocuk nüfusun oranı %26’ya düşerken yaşlı nüfusun oranı %10,2 oldu. Türkiye’nin toplam nüfusu 2023 yılında 85 milyon 372 bin 377 kişi olarak kaydedilmiş ve dünya nüfusunun %1,1’ini oluşturmuştur.
Aynı şekilde dünya genelinde de çocuk ve genç nüfusun oranlarında bir değişim yaşandığı gözlemlenmektedir. 2021 yılında dünya nüfusunun %30’u çocuklardan oluşurken, yaşlı nüfusun oranı %9,6 idi. 2022’de çocuk nüfusun oranı %30 seviyesini korurken yaşlı nüfusun oranı %9,8’e yükselmiştir. 2023’te ise çocuk nüfusun oranı %29,8’e gerilerken yaşlı nüfusun oranı %10’a yükselmiştir.
Ülkemizde doğurganlık hızı da dikkat çeken bir konudur. 2023 yılında Türkiye’nin doğurganlık hızı AB ortalamasının altında kalarak 1,51 olarak belirlenmiştir. 2022’de bu oran 1,62 iken, 2021 yılında 1,70 seviyesindeydi. Doğurganlık hızındaki bu düşüş, nüfusun yaşlanma sürecini hızlandırmaktadır. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Ayşe Abbasoğlu Özgören’e göre, Türkiye’de doğurganlık hızındaki düşüş nedeniyle nüfus yapısının değiştiği ve yaşlı nüfusun arttığı belirtilmektedir.
Özgören ayrıca, doğurganlık hızındaki bu eğilimin nüfus politikalarıyla yavaşlatılabileceğine dikkat çekmektedir. BM’ye göre, Türkiye için demografik fırsat penceresi hala açıktır ancak bu durumun 2040’lara kadar devam edeceği ve bu sürecin bir uyarı olarak değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Türkiye’nin doğurganlık hızı dünya ortalamasının altında seyrederken, nüfus yapısındaki değişimlerin gelecekte de devam edeceği öngörülmektedir. Bu nedenle, nüfus politikalarının önemli bir konu olduğu ve yaşlanan nüfusa yönelik stratejilerin belirlenmesi gerektiği ifade edilmektedir.
