2015 yılından bu yana Türkiye, Küresel İnsani Yardımlar Raporlarına göre, dünyanın en cömert ülkelerinden biri olarak öne çıkıyor. Afganistan, Suriye, Somali, Sudan, ve Cibuti gibi birçok ülkeye milyarlarca dolarlık yardımda bulunan Türkiye, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın da ifade ettiği gibi bu durumdan gurur duyuyor. Ancak, bazı vatandaşlar, bu yardımların önce içerideki ihtiyaç sahiplerine yapılması gerektiğini savunuyorlar. Özellikle temmuz ayında emeklilere ve asgari ücretlilere de cömert davranılması gerektiği vurgulanıyor.
Türkiye’nin 2020 yılında gayrisafi milli gelirinin yüzde 0.98’ini insani yardımlara ayırdığı ve 8,036 milyar dolar harcadığı açıklanmıştır. Bu rakamın 2021’de yüzde 0,86’sına denk gelen 5,587 milyar dolar olduğu belirtilmektedir. Özellikle savaş, deprem, sel gibi acil durumlarda yapılan yardımlar Türkiye’nin cömertliğini vurgulamaktadır.
İstanbul Şişli’de konuşan vatandaşlar ise daha önceki açıklamalara paralel olarak, önce kendi ülkesindeki ihtiyaç sahiplerine yardım edilmesi gerektiğini dile getiriyor. Emeklilerin durumuna da dikkat çeken vatandaşlar, gelirlerin yetersizliğinden ve zorlu yaşam koşullarından dert yanıyorlar. Bazıları ise, kendilerine yapılan yardımların yanı sıra ülkenin genel ekonomik durumundan da endişe duyduklarını ifade ediyorlar.
Bazı vatandaşlar ise, yardımların öncelikle içerideki ihtiyaç sahiplerine yapılması gerektiğini savunuyorlar. Emeklilere verilen maaşların yetersizliği ve asgari ücretin yetersizliği üzerine önemle duran vatandaşlar, devletin öncelikli olarak kendi halkına destek olması gerektiğini vurgulamaktadırlar. Ayrıca, yardımların sadece geçici çözümler olduğunu ve asıl olanın insanların kendi ayakları üzerinde durabilmesi olduğunu belirtmektedirler.
Sonuç olarak, Türkiye’nin uluslararası alanda yaptığı insani yardımların önemine vurgu yapılırken, bazı vatandaşların içerideki sosyal adaletsizliklere ve ekonomik sorunlara dikkat çektiği görülmektedir. Bu durum, toplumda farklı düşüncelerin ve beklentilerin olduğunu göstermektedir. Devletin, içerideki ihtiyaçları göz ardı etmeden, dengeli bir yaklaşımla uluslararası yardımları sürdürmesi ve vatandaşların haklı endişelerine çözüm bulması önem taşımaktadır. Aksi takdirde, toplumsal huzursuzlukların artabileceği bir risk söz konusu olabilir.
